Little India en Chinatown

Little India ligt hier dus ook om de hoek en Chinatown zelfs nog iets dichterbij. We waren al vroeg op pad dus veel van de winkeltjes waren nog dicht, de tempels in volle gang overigens. Het is niet heel groot die oude buurt maar altijd wel een drukte van belang en na een uurtje kwam de boel goed op gang.

Om naar Chinatown te komen loop je door de Islamitische wijk, een aantal moskeeën en uiteraard veel gesluierde en mannen met fez op. In deze wijk blijken ook veel Javanen te zijn neergestreken en ja hoor dus ook nogal wat eethuizen, wat is dat toch vervelend!! Het was een heerlijke lunch.

Vanaf deze wijk is de Chinese wijk een kippeneindje. Nou die Chinese wijk is echt veel maar dan ook veel kleiner geworden. Aardig maar niet meer dan dat. Lopen door een stad levert sowieso veel mooie plaatjes op van mensen, dieren maar ook gebouwen. Singapore heeft architectonisch natuurlijk best wel wat te bieden. Heerlijk om zo een aantal uren te slenteren en dit allemaal in je op te nemen. In de middag nog lekker even aan en in het zwembad met een boek gelegen.

Vandaag hebben we voornamelijk Orchard Road gelopen. Wij zitten op One Orchard, ik kan je verzekeren dat voor je aan het einde bent van deze straat je een paar uur verder bent.
Het werd ook steeds warmer tussen al die gebouwen maar, we hebben mooie gebouwen gezien waarvan ook veel nog uit de koloniale tijd. Morgen maar weer eens bedenken wat we verder nog gaan doen. In ieder geval rond 23.00 uur het vliegtuig naar Darwin waar we rond 6.00 uur aankomen (en er 1,5 uur tijdsverschil bij krijgen).

YMCA ja ja

YMCA oftewel de YOUNG MEN Christian Association ….
Young man
there is no need to feel down
I said young man
pick yourself of the ground
I said young man
'cause your in a new town
there’s no need to be unhappy
.... ......

Wij jonkies zitten dus in het YMCA one Orchard midden in het historisch deel van Singapore en alles maar dan ook alles op loopafstand. Kamer is goed inclusief de bedden. Iedereen is vriendelijk en op zondag kom je vrolijk zingende mensen in de hal tegen. Je vraagt je af wat er aan de hand is tot je beseft dat de methodisten een dienst hebben. Hoedjes, keurige overhemdjes, kanten rokjes en luidkeels zingen met z’n allen. Het is weer eens iets anders in een hotel.

WIj zijn gewoon naar buiten gegaan. Ons eerste doel was de haven en dan vooral toch wel het schip dat hier hoog op drie hoteltorens boven de stad staat te pronken; het Marina Bay Sands hotel. Het is zeker geen lelijk gebouw maar een drukte, dat wil je niet weten. Stel je voor 2561 hotelkamers, kantoren, vergaderfaciliteiten en zalen voor evenementen dat is al veel, als dan ook nog iedere toerist die het geld niet wil neertellen voor een kamer in dat gebouw toch even wil rondneuzen, JA wij dus ook, welnu dan loop je in file!

We zijn niet naar boven gegaan, wellicht later nog eens. Achter het hotel liggen de koepel-tuinen oftewel de Gardens at the bay. Dit was ook eigenlijk ons doel. Tja en dan loop je ineens tegen een bordje Satay at the bay aan. Hoezo tuinen bezoeken???? Wij zijn naar Satay at the bay gelopen en dat was veel verder dan die tuinen. Die tuinen lagen er later ook nog wel bedachten wij ons. Na heerlijk sate te hebben gegeten zijn we uiteindelijk beide Domes in geweest. Geweldig mooi zoals het is aangelegd, kunstmatig maar wel mooi. En ja we hebben zelfs in kleine tulpenveldjes gelopen. Terug in het hotel een duik in het zwembad en na ruim 23.000 voetstappen konden die voetjes dat best op waarde schatten.

Klote is toch echt klote!

24 mei 2019, Mars is jarig (geheimpje hij is 61 geworden). Vandaag vliegen we naar Singapore via Klote (luchthaven Zurich). Vanochtend nog wat boodschapjes en het huis gedaan en daarna koffie met gebak. Schuimgebak en een appel-kaneel-yoghurt taart, die laatste vond ik niet zo geweldig overigens. In de middag een slinger gekregen richting station Voorschoten en binnen no time waren we op Schiphol. Inchecken bij counter 1A waar geen kip te zien was. Voor we het wisten liepen we door security en douane en konden we gaan eten. Tegen 18.30 naar de gate en daar bleek dat we vertraging hadden van 30 minuten. Niet heel veel maar als je ruim een uur hebt om over te stappen ……. precies!

Enfin we stegen uiteindelijk nog iets later op maar volgens Swiss zou alles goed komen. Nou kende ik Klote van lang geleden en dit was altijd een kleine luchthaven. Wel, ook die is met de tijd meegegaan en we moesten met een trein van de ene naar de andere terminal. Zagen we in Nederland bij het inchecken al geen kip ….. nou hier hooguit een paar die zonder kop rondliepen omdat ze een soort van haast hadden. Wij hadden na onze ervaring in Frankfurt vorig jaar besloten wel door te lopen maar niet te gaan hollen. Het probleem is in eerste instantie niet ons probleem maar het probleem van de luchtvaartmaatschappij. Enfin toen we de trein uitstapte bleek de vlucht nog niet aan het boarden te zijn. Al die gehaaste stress kippen zaten te puffen en wij sloten keurig uitgerust aan in de rij. Van de 12.15 uur vliegen hebben we allebei een groot deel niet mee gekregen zzzzzzz zzzzzzzzzz zzzzzz.

FIN

En dan is er toch ineens een einde aan de maand Argentinië. we hebben de afgelopen dagen nog veel gelopen door Buenos Aires en veel gezien. Hoewel onze vlucht eigenlijk voor vandaag op het programma stond ... ja ja ik kon het niet laten ...... hebben we de vlucht naar morgen verschoven. We zouden eigenlijk vanavond eerst naar Santiago de Chili vliegen en daar overstappen. Ik had niet echt opgelet want je vliegt dan eerst verder van Europa af, dus een langere vlucht naar Madrid en dan overstappen. Nu vliegen we morgen rechtstreeks van Buenos Aires naar Madrid en dan overstappen naar Amsterdam. Op deze reis scheelt dan 8 uur!

We zitten vol plannen voor een volgende reis naar dit continent. Ik wilde al een tijdje terug maar Mars wil nu ook graag nog eens terug en is nu ook nieuwsgierig naar Chili (en ja ook daar wil ik nogmaals graag heen). Er is weer iets om naar uit te kijken. maar eerst naar huis en daar weer heerlijk de leuke dingen gaan doen die we van plan zijn. Hebben we het naar ons zin!? JAAAAAAAA

Betalen!!!!

Vandaag verplaatsen we ons naar Buenos Aires, de plek waar we begonnen en inderdaad ook gaan eindigen. We waren vroeg op de luchthaven aangezien we schade aan de auto hebben en we er van uit gingen dat er wel veel rompslomp van zou komen. Minstens 20 handtekeningen bijvoorbeeld. Er was 1 persoon voor ons bij de balie en dat nam al een halfuur van onze tijd, je zou denken dat hier meer mensen de balie bemensen maar nee. Okay het was degene die ons de auto ook verstrekt had. Mars liep met hem mee naar de auto terwijl ik de ATM weer eens geld afhandig ging maken. De ATM is hier best een dingetje. We zien vaak rijen staan van honderden meters lang! Allemaal mensen die hun eigen geld willen opnemen. We mogen hier vaak ook niet meer dan 4000 pesos opnemen (ongeveer 100 euro), we overschrijden anders onze limiet!!!! Ga naar de volgende bank en je krijgt te lezen dat je je pas deze dag al gebruikt hebt. Het is me 1x gelukt 8000 in eenmaal op te nemen. Maar goed we hadden weer geld.

De schade komt inderdaad voor ons een nieuwe voorruit voor totaal 400 euro. Ik moest slechts eenmaal een handtekening zetten en de rekening zou ik per email krijgen. We waren echt met een 20 minuten klaar! Wat dat betreft petje af voor europcar, razendsnel, in goed Engels en zeer vriendelijk. De auto is via sunnycars gehuurd dus volledig verzekerd, zelfs de onderkant. Het geeft even werk in Nederland maar dat komt wel goed.

De vlucht, de vierde met Aerolineas Argentina, was zoals gebruikelijk. Het personeel heeft totaal geen interesse in de klant en staat heerlijk te beppen op het moment dat je aan boord komt. Ze keuren je echt geen blik waardig. Tegen het einde van de vlucht een drankje, ook weer zonder je aan te kijken, en ophalen van de bekertjes ....... dat zal gedaan zijn door de schoonmaakploeg. Veiligheid voor alles heet dit.

We vragen ons ook nog steeds af wat ze nu eigenlijk allemaal in het Engels omroepen over stoel rechtop, riem om ed. Je kent de dril en genoeg Spaans om dat te begrijpen maar toch ....... in het Engels is het echt onverstaanbaar.

Ons hotel ligt dit keer in de wijk Recoleto, een compleet andere wijk met ambassades, regeringsgebouwen en appartement complexen van de beter verdiende Argentijnen. Het is wat meer KAK gehalte zal ik maar zeggen. Het hotel is prima overigens, klein zwembad op het dak, enorme kamer met kitchenette en een mooie douche/badkamer. Op de hoek zit weer een comidas por kilo, Mars favoriete keuze in Argentinia, veel keus ook voor de vegetariër voor weinig zal ik maar zeggen. Over het algemeen heel goed eten overigens, alleen dat wat uit oven of frituur komt moet je precies goed scoren. De salades moet/mag jezelf aanmaken dus altijd jouw smaakje. Pepers of een lekker hete saus komt vele malen minder voor... helaas.

We hebben uiteraard nog even tijd aan én in het zwembad doorgebracht.

Het zonnetje schijnt dus naar buiten

Vandaag is het weer gewoon mooi en warm. Knopje van het weer staat de goede kant op. Aangezien Cordoba ook in een mooie omgeving ligt en we wel de stad maar niet de omgeving hebben gezien hebben we besloten de auto te pakken en er op uit te gaan. Het is hier veel liefelijker dan in het noord-westen. De bergen zijn hier heuvels, hoewel je de 2000 meter aan kunt tikken. Het is veel groener en ja ook veel drukker. Codoba zelf is een miljoenen stad en die heb je in het noord-westen niet. We hebben zeker weer mooie dingen gezien en ons vermaakt maar in de middag trok toch ook dat zwembad van het hotel best wel. We hebben eerst de auto gewassen en zijn toen heerlijk het zwembad ingegaan. Het is hier dagelijks 30 graden of hoger en toch valt de hitte mee. Er is altijd wind en de hitte is droog, zelfs na een dag regen. UV is ook hoog dus smeren en uitkijken met die zon. Maar lekker is het wel!!

opgesloten achter glas

Tja we hebben vandaag onze eerste dag binnen doorgebracht, opgesloten achter glas. Dat is toch wel iets anders dan de vrijheid om heerlijk buiten te zijn met mooi weer. We werden wakker en het goot. Zo is het de hele dag gebleven, noodweer met donder en bliksem.

We hebben heerlijk zitten lezen, foto's uitzoeken en dat was het. We konden simpelweg geen kant op. Een hotelkamer is dan toch wel erg beperkt. Maar goed de eerste echt slechte dag in een maand!

Vliegt daar nu een mobieltje?

Gisteren een rustig dagje, Heerlijk buiten op ons eigen terras ontbeten met uitzicht op de tuin! We hadden het idee opgevat nog iets van de omgeving te bekijken en de omliggende bergen te verkennen. Dat liep dus allemaal iets anders. Hoewel we de voorgaande dag een kaartje met routes hadden ontvangen bleken we daar niet mee uit de voeten te kunnen. We hebben een ritje gemaakt en uiteindelijk lunch gekocht en die meegenomen naar het terras van ons hotel.

Die lunch is best een dingetje. Hier in Argentinië kun je Comida por kilo kopen. We hadden hiermee in Buenos Aires al kennis gemaakt en in iedere grotere plaats heb je die mogelijkheid ook. Het is heel simpel. Je pakt een bak en vult die met het aangeboden voedsel. De ene keer heb je veel keuze en de andere keer iets minder, het is een soort “lopend buffet”. Aan het einde geef je de bak af en betaal je afhankelijk van het gewicht. Het is ideaal. Er is altijd veel groente en salade maar ook heel veel vlees (uiteraard) en vis. Bij het afrekenen krijg je vaak plastic bestek maar in ieder geval een aantal broodjes. Bij sommige van deze zaken kun je ook zitten en iets drinken (zoals in Cordoba het geval is). Tot nu toe is het ons steeds heel goed bevallen. De prijzen zijn redelijk, de omzetsnelheid heel snel en dus altijd goed (geen gaarkeuken idee).

Gisterenmiddag hebben we heerlijk met een boekje in de tuin bij het zwembad gezeten, gelegen en gezwommen, het was slechts 33 graden.

Gisteravond zijn we aan de slag gegaan met het vervolg aangezien het onze laatste nacht in San Juan was. We konden niet echt een leuk hotel, posada of finca vinden voor onderweg. We hebben dus besloten in een dag terug te rijden naar Cordoba vanwaar we dinsdag naar Buenos Aires vliegen. Hotel gevonden buiten de stad met zwembad ed.

We hebben een mooie tocht gehad van San Juan naar Cordoba. Rustiger dan verwacht en pas in de buurt van Cordoba drukker. We zijn wel vroeg vertrokken maar hebben het rustig aan gedaan. Onderweg moest ik van Mars een foto maken. Ik krijg zijn telefoon en buitenboord hangen om een foto te maken, vlaag wind en weg telefoon, ik had slechts het hoesje in mijn handen. Je zit dan toch even gek te kijken! Wij gestopt en terug gereden om te gaan zoeken. Ik zeg tegen Mars, ik bel je wel even dan horen we waar dan ding ligt ….. uhuh geen provider! Enfin beide een kant op gelopen en ineens hoor ik Mars fluiten en zie ik dat hij de mobiel gevonden heeft. Hij werkt en het glas is nog heel!!!!! Okay bij nadere inspectie vanavond bleek dat de achterkant een flinke tik heeft gehad maar verbazingwekkend genoeg alle functies werken nog. It's a Huawei... ...

Morgen, wel dat is morgen. We laten het weer bepalen wat we gaan doen. Het zwembad lonkt maar ook nog wel wat leuke dingen hier in de buurt die we nog op ons lijstje hebben staan. We zien het morgen wel, lezen, zon en zwemmen is heerlijk net als mooie dingen bekijken. We zien wel.