Curitiba
Vandaag door een stad van enkele miljoenen gelopen. Een schitterend museum bezocht, dat wil zeggen het gebouw van Niemeyer is mooi (heeft oog veel gebouwen in Frankrijk maar oog de Basiliek in Brasilia is van zijn hand), de collectie was 10 keer niets. Wel niet geheel er was een expositie van tegelwerk uit Portugal, zowel oud als nieuw. Voor het overige een zaaltje met Le Corbusier (leuk om te zien maar geen hoogstandjes) en ja wat moet ik van de rest zeggen ...... 1 zaal was walchelijk, een kunsternaar met enorme frustaties aangaande vrouwelijk naakt en dit dan weergegeven op doek jech! Het overige was met name decoratieve kunst groot en veel kleur en klein en veel kleur, leuk in de hal van een kantoor dus.
Daarna heerlijk gaan lopen via parken richting het centrum en dus terug richting hotel. Heb een kleinigheidje gegeten en zit nu even te internetten. Het zoete eten is over! Wel 1e ik heb genoeg gehad en 2e ben het een beetje zat en 3e moet toch een keer ophouden dus dan maar nu.
Brazilie is een compleet ander land (okay heb nog maar een klein stukje gezien, weet het). De taal is gesmoes, het is tenslotte Portugees en dat is nu eenmaal gezmoes in vergelijk met het hardere Spaans. Mijn voorkeur ligt bij Spaans. Ik vind mensen in Portugal weker en heb altijd het idee dat ze denken de wereld op hun schouders mee te torsen (kijk maar naar de Fado is niet voor niets Portugees). Wel hier is het niet anders, de mensen zijn weker van gezicht dan in de aangrenzende landen en de uitdrukking op de gezichten staat op moeilijk. Het is ook moeilijk om iets te krijgen, zelfs in de toeristensector is Engels niet normaal (is aan de kust en de werkelijk toeristische streken vast compleet anders). Ze kijken je aan het zeggen het iets harder in het Portugees en als je dan nog zoiets hebt van ..... uhhhhhhhhh ja???? Wel dan nog een slagje harder! Ik heb vandaag steeds in het Nederlands gesproken verstaan ze ook niet maar Engels kan ik ook vergeten. Het komt in ieder geval niet hartelijk over. Nu heb ik het over de afstammelingen van de Portugees want mix tussen Europees en Negroide is a. over het algemeen zeer aangenaam om naar te kijken en b. vrolijk van karakter. Okay dit zijn algemeenheden, dus pin me niet vast. Enfin morgen weer een dag in de bus, nu naar Paratay een kustplaats aan de Atlantische Oceaan!!! Mijn start in Santiago de Chili was aan de Pacific. Bij aankomst in Rio zijn er 6000 km tussen begin- en eindpunt.
Wat een vreemde wekker!!!
Donker, nacht en diepe rust in het hotel ........ ik probeer de wekker uit te slaan .......... kreng blijft doorgaan ......... nog een poging en nog een en .... SHIT is niet de wekker
BRANDALARM!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Daar zit je dan op de 10e, snel tas met documenten/pasjes en geld pakken en daar sta je dan in je nakie ....... toch maar gauw een onderbroek aan en op de gang hoor je de paniek toeslaan .......
Is this for real, is het echt, es ....... Don´t know ...... weet niet ...... no se! Ik bedoel op de tiende kan ik ook niet zien of er en zo jawaar de brand is, slechts het alarm dat maar doorgaat. Dus ik zeg tegen iedereen die het mij vraagt yes, ja en si. Beneden aangekomen hoopt de mensenmassa zich op ............
Het brandalarm zwijgt ineens........... VALS alarm!!!!! Naar boven en nog een uurtje slapen ..... weerdie wekker ......... shit weer alarm en dus sta ik weer op de gang en weer die vragen.Ik neem het risico niet dus begin maar weer aan de afdaling .......hoor ineens VALS ALARMdus maar weer naar boven en naar bed .........
Inderdaad weer die wekker, ditmaal denk ik effe afwachten en ja hoor na twee tellen is het afgelopen ik val in slaap en zie nu achter de computer een verhaaltje schrijven dus alles is goed afgelopen.Moet toegeven dat ik het eerste alarm niet als echt prettig heb ervaren, maar goed wel blij dat ik weet dat er een alarm is dat afgaat.
Vandaag Curitiba in, schijnt een mooie stad te zijn dus ga het zien en laat het jullie weer weten.
De bus AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAI
Inderdaad wederom een reisdag van formaat. De bedoeling is met de bus van Foz naar Curitiba te rijden, een tochtje van 11 uur. De start was om 9 uur en om 8 uur zat ik inderdaad in het hotel. Een kamer op de 10e verdieping. Brazilianen houden niet an laagbouw dus alles gaat hier de lucht in.
Indruk onderweg: het landschap was zoals noord Frankrijk een beetje Elzas zeg maar. De beesten echter niet!!! Het stikt hier van de arenden, zowel in de lucht als op de grond. Verder meerdere gieren en heel veel mooi gekleurde vogels. Ook aan de struiken, bomen ed zijn van tropisch overigens. Het was niet de meest boeiende dag, maar goed ook dat hoort bij reizen.
Ach reizen is nu eenmaal soms afzien GINA whahahahahahahahahahahahahahahahahaha
Foz maar nu de Braziliaanse kant
Vandaag weer een lange dag, nu de Braziliaanse kant van de watervallen gezien. Werkelijk wederom een adembenemende ervaring. De watervallen zijn van alle kanten enorm mooi. Je ziet van deze kant met name de terrasvorm van de watervallen. Wederom veel beesten echt heel veel allemaal op de foto overigens. De watervallen vandaag ook vanuit de lucht gezien. Een helivlucht ....... GAAF!!!! Ook weer mooie foto's uiteraard. Later nog een trail en nu kapot!! Besef ineens dat het oudjaar is! Absoluut geen gevoel bij, je merkt er hier ook weinig van.
Het is een relatief klein stukje dit maal maar de dag was niet minder dan gisteren. Enorm mooie ervaring en precies datgene dat ik hoopte dat het zou zijn!
Iedereen een fijne oudjaarsavond en een heel mooi en gezond 2010.
Van Missiones naar Foz do Iguazo
Vroeg op en regen, het is hier regentijd en dat zal ik weten. Vandaag niet echt een probleem mee, hele dag op en in en onder het water dus beter een beetje minder felle zon vanwege de brandwonden (korsten op mijn hoofd zijn net weg). De bus vertrok rond half 8 en om 10.15 uur was ik in het Nationaal Park Foz do Iguoazo, DE watervallen op het drielandenpunt van Paraguay, Argentinie en Brazilie.
Ik was van plan de grande tour te nemen en waarlijk dit heb ik gedaan. Zwembroek aan , verder alles in een afsluitbare zak en in de speedboot naar de watervallen. Het moest de ervaring zijn. Wel ....... dit was het ook. Ik kon alvorens echt dichtbij en onder de watervallen te komen, schitterende foto's nemen. Adembenemd groot, mooi, hoog en heel heeeeeeeeeeeeeeeeeel veel water. De watervallen beslaan 8 km en bestaan uit meerdere lagen. De foto's kunnen de grootsheid niet weergeven. Dit is een heel ander natuurverschijnsel dan de droogte en dus de woestijn in Chili maar een even mooie ervaring. Enfin uiteraard vinden de kapiteins datje nat moet worden dus ik had mijn zooi nog niet opgeborgen of daar ging de boot richting de watervallen. Binnen no time had ik de eerste voltreffer en was zeiknat ....... zou je denken natter dan nat kan niet ...... wel dit is nog een halfuur doorgegaan en zelfs dit was imposant. De kracht van het water was zo zo groots. Okay nat, doorweekt en koud naar de kant en je daar omkleden. Uiteraard snappen de ietwat preutse mensen niet dat je ook een droge onderbroek wil en dat je dus de zwembroek simpelweg laat zakken waar anderen bijstaan. Zal me wat ik had geen zin in veredere nattigheid, moest nog verder.
Al voor de lunch tukans, wasberen en mooie vlinders en vogels. Na de lunch een trail gelopen langs de verschillende watervallen. Mooie vergezichten, water, lawaai van het vallende water, tukans, gieren, zilver reigers, vogels waarvan ik de naam niet ken (niet zo moeilijk voor mij), vlinders, spinnenmaar vooral al die watervallen. Als laatste de duivels keel bezocht. Je loopt eerst 1,5 km over plankieren naar de watervallen en staat dan boven het hart van de waterval DE DUIVELS KEEL. Overweldigend de hoeveelheid water die hier naar beneden plenst. Het park sluit 16.30 uur ...... was precies die tijd bij de uitgang.
De bus naar de Braziliaanse grens en eerlijk is waar de eerste snelle overgang ...... een halfuur en ik zat in Brazilie. zit nu in mijn hotel me voor te bereiden op het avontuur aan de watervallen morgen, nu dus vanaf de Braziliaanse kant.
Eten .... er is hier een kilorestaurant maar ik kan geen pap meer zeggen!!! Heb een Gruyere kaasje en stokbrood gekocht en een blikje coke ...... eten en plat.
Missiones
De ochtend op een markt in Encarnacion geweest en zeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeer uitbundig deet gebruikt. Sloeg me op de keel, kreeg last van zwellingen maar beter dan Dengue oplopen. Een en al stilstaand water en juist overdag is deze mug actief. De markt was niet veel (hoewel wel groot maar ik bedoel meer kwa aanbod voor ons rijke westerlingen). Heb de ogen uitgekeken. Daarna lunch in een kilorestaurant. Dit is een ervaring op zich. Je loopt naar binnen en neemt een bord, vervolgens loop je langs allerlei voedsel (vis, vlees en vega) een saladebar en een toetjesbar en je schept op. Bij de kassa wegen ze je bord en daarvoor komt dan een prijs!!!! De toetjes laat ik inmiddels links liggen (en rechts ook) zoetigheid heb ik redelijk gehad. Dulche de leche is de uitzondering overigens maar ook daavoor komt het einde in zicht.
In de middag de rivier weer over en Paraguay uit en Argentinie weer in ..... klinkt eenvoudig maar nee!!! In de zinderende hitte op de brug gestaan in een bus waarvan de airco niet werkt. Uitstappen op de brug geen optie (mag simpelweg niet) HOOFDPIJN van de hitte dus. Enfin uiteindelijk Argentinie weer in en op naar Missiones. Hier staat de Jezuiten missiepost die onder unesco valt en is gebruik in de film The Mission (nooit gezien maar goed). Het was noodweer! Donder en lichten en dat midden in de jungle, niet echt veilig. Blikseminslag in de centrale in dat gebied en dus geen licht meer en de bedoeling was juist deze post bij avond te bezoeken. Enfin ik heb de post nog wel bezocht, was zeiknat, had het koud en was aan een bad toe. Ondanks dit klagen; een schitterend complex. Laatste nacht in Argentinie morgen FOZ (nog wel de Argentijnse kant overigens).
Eten ...... sorry niets te melden had geen puf meer was moe.
Encarnacion
Krijg overigens 2e kerstdag een telefoontje van ene H uit W die werkt te L!!! Was ook veilig aangekomen in Argentinie en had ook meteen Dulche de leche ingeslagen. Gek hoor zo'n telefoontje vanuit hetzelfde land van iemand waar je dagelijks naast zit.
Okay ik vanmiddag dus naar de ruines van een tweetal missieposten. Van de twee functioneerde er daadwerkelijk eentje, de andere is nooit in bedrijf geweest. Mooi, mooie plaatje en ach dat zien jullie allemaal wel want dat uploaden is een crime (voor deze digibeet dan
Paraguay is toch echt heel anders dan Argentinie (het deel dat ik heb gezien dan). Het is een echt tropenland met termietenheuvels, klamme warmte (zeg gerust hitte overigens), palmen en heel veel water. Ik geniet uiteraard hoewel ik nu toch wel akelig dicht in de buurt van Brazilie en dus Rio begin te komen. Ach niet zeuren nog een paar weken te gaan!