Adelaide

Een camping vinden gisterenbleek een crime, de kust zit vol dus pas laat in de middag 17km buiten Adelaide, in Brighton (en ja ze hebben een pier) een plekje voor twee dagen. Maar wel direct aan het strand!! Het is windstil en om 11 uur 's ochtends al 30 graden! De dag zal eindigen tegen de 40 graden en nog steeds windstil. De ochtend besteden we deels aan het schoonmaken van de binnenkant van de camper, de middag aan de buitenkant. Gisteren kwamen we via Port Adelaide en een voorstadje Semaphore, Adelaide binnen. De plaatjes die we zagen stonden ons aan en aangezien we geen zin hadden in de city (die waarschijnlijk veel te heet zou zijn), zijn we richting Semaphore en Port Adelaide gereden. Semaphore had een heerlijk tentje om te brunchen, dus dat eerst maar gedaan en daarna een wandeling door de oude hoofdstraat. Werkelijk wat er nog staat, zo leuk! Daarna doorgereden naar Port Adelaide. Kort maar krachtig, een gemiste kans! Te netjes, te schoon en bijna niets is meer oud. Allemaal nieuwbouw op een paar aardige gebouwen na die veel de schoon oogden. Wel een leuke groentezaak dus de avond met een groenteprutje en rijst was weer binnen enne ja kijk ..... Bij binnenkomst in de stad zagen we op de hoofdweg een Dutch Shop, even later Joop Hairsalon en bij de groentezaak werd drop verkocht (heksenstaven). De middag in zee om af te koelen.

York Peninsula

Heerlijk geslapen, onder een mooie hemel. Beide een teiltje water en wassen! Ach er zijn erger dingen en de beloning!!!!!!!!!!!!!!!! We zijn het park verder in gereden en kwamen direct twee Kangaroos tegen waarvan het mannetje besloot te blijven en ons eens op te nemen. We hebben zeker 15 minuten van zijn aanwezigheid mogen genieten. Verder het park in en mooie vergezichten met een aardig grillige kust. Ineens lopen daar twee emus voor ons de bush in. Niet al te veel verder wederom emus, ditmaal een moeder met twee jongen. We besluiten na enige tijd weer verder te rijden en stuiten op 1 kangaroo en nog 1 en ineens twee kleine. Van deze vier hadden we de hele dag kunnen genieten. Werkelijk, niets wist hen te verjagen. Niet dat je er dichtbij kon komen, maar we liepen wel duidelijk in hun leefgebied en ze waren niet van plan ergens anders heen te gaan. Bij het verlaten van het park kwamen we nogmaals emus tegen! Conclusie de Lonely Planet had gelijk, dit park geeft je heel veel wildlife. Nu zitten we in Adelaide, de eindbestemming. We hebben een plaatsje direct aan het strand voor vannacht en morgen. Vrijdag moet de camper terug en zaterdag vliegen we dan via Singapore weer terug. Morgen en overmorgen nog genieten van de stad en het strand maar ook poetsen en een hotel voor de laatste nacht zoeken.

Het laatste onbesproken beest is DE VLIEG. Een ware plaag in Australie in de zomer en dan met name in Western en South Australia. Ook wij hebben kennis mogen maken met de beestje die regelmatig in je oren, neus of mond zitten. We hebben 'geluk' dat de zomer nat en niet al te warm is, anders zou het nog erger zijn.

York Peninsula

We zijn van de Eyre Peninsula en moeten even een vergeten broek en twee handoeken ophalen in Port Pirie. Nogmaals zien we de Finders Ranges aan ons voorbij gaan, het trekt maar we hebben te weinig tijd om nogmaals dit gebied in te trekken. Bij McDo een koffie en bespreken wat we gaan doen. We besluiten de resterende Peninsula op te rijden, York Peninsula. De Lonely Planet is niet mals over dit stukje South Australia!! Het staat te boek als saai en agrarisch, als je iets wil beleven moet je hier vooral niet zijn. Wel .... Ja het klopt maar de Lonely Planet maakt ook melding van 'a gem' van een nationaal park op de uiterste punt; Innes NP. Dat is wel een tijdje rijden (uuuuuuuuuuuuuuren) maar ach we willen best eens zien of dit de moeite waard is. We hebben zelfs besloten de nacht hier door te brengen. Ja ja geen electra, water, douche en slechts een gat als wc. Het plekje was uniek, midden in de bush en direct achter de duinen. We hebben zelfs nog een paar uurtjes op het strand doorgebracht en Mars is in een ijskoude zee geweest, ikke met de voetjes. Mocht je denken die moet inmiddels warm zijn, die zee.... Nee dus, denk aan Antartica en de zuidkust van Australie en je weet dat het water hier kouder is dan bijvoorbeeld in Darwin, boven de evenaar.

Gawler Ranges

Een geheim ontdekken is niet niets! Wel wij hebben er een ontdekt, The Gawler Ranges op de Eyre Peninsula. Heel toevalig liepen we gisteren in Ceduna de toeristeninformatie in om eens te neuzen en onze aandacht werd getrokken door een folder van deze Ranges. De locatie was ideaal namelijk op de weg richting Adelaide. Wat ons echter bevreemde was dat we er niet eerder over hadden gelezen. Beide hebben we de Lonely Planet uit zitten pluizen, maar nee hoor GEEN Gawler Ranges. We hebben besloten toch maar eens een kijkje te nemen, terug kan altijd nog. Zo gingen wij vanochtend op pad en na twee uur rijden waren we in het gebied. Het eerste was Pidpappa rock en zoals jullie op de foto's kunnen zien is dit een monoliet (hiervan heeft Australie er vele en de bekendste is uiteraard Uluru oftewel Ayers Rock). Deze rots bleek eveneens een waverock te zijn. Daarna doorgereden naar de volgende rotsformaties en ook deze weer schitterend. We kwamen er achter dat er een tourist 2WD door het park ging, eerst 36 km op aan de toegang te komen, dan 54 km door het park en daarna 44 km terug naar de volgende plaats, alles unsealed. Wij op pad. Na een halfuurtje zagen we in volle vaart een boom op ons afkomen, leek de auto om te vallen en stonden we in de richting waarvan we kwamen stil ...... inderdaad een slippartij. De harde stenen waren ineens overgegaan in zand en dat ging fout. Ons hart zat niet geheel meer op dezelfde plaats maar beide slechts de schrik. De auto bleek ook nog in orde, dus na op adem te zijn gekomen zijn we op ons gemak verder gegaan. Het park was zeer de moeite waard, zo wijds en spectaculairè boomformaties!!!! Ja ja verder ook Kangaroos en Emu's en van die leuke vogeltjes met hele felle kleuren, poseren ho maar.

Nu beland in wederom Port Augusta en de volgende dagen langs de kust afzakken naar Adelaide.

PS. De dag was nog niet compleet! Aan het einde zaten we bijna (inderdaad niet helemaal) zonder benzine en 's avonds moest Joop zijn arm zo nodig boven de waterkoker houden terwijl er stoom uitkwam! Ach je hebt van die dagen ..... toch.

Eyre Peninsula II

Zaterdag 15 en zondag 16 januari 2010

Twee dagen verder de Eyre Peninsula op richting Western Australia. Het is volkomen onverwacht en vooral te danken aan het slechte weer waarvan we al melding maakte. Overigens zijn we vergeten te schrijven dat de Great Ocean Road in Victoria ook is afgesloten geweest, deze vanwege afslag van rotsen door de heftige regen.

Hier hebben we al een aantal dagen blauwe luchten en keurige temperaturen. Dit deel van Australie is ruiger dan voorzien, een ware outback. In de buurt van stadjes (wel 450 mensen en soms ineens 3500) is wat meer veeteelt en akkerbouw maar zodra je uit de buurt van deze stadjes bent, neemt de outback het over. Hoe verder we richting het westen komen, hoe leger. De kustlijn is ruig en het landschap schitterend. Een ware traktatie van hagedissen!!!! En ja ineens troffen we de enige kolonie Australische zeeleeuwen langs de kust, een kleine omweg maar zeer de moeite waard. Ach en verder is daar de Nullabor woestijn heel dichtbij en toch heel ver weg. Deze oversteek zal moeten wachten tot een volgende reis, we hebben toch nog wel wat km te gaan voor we in Adelaide zijn vanwaar we de terugreis moeten aanvangen. Eerst nog een aantal dagen genieten.

Eyre Peninsula

Gisteren zijn we vanuit Port Augusta de Eyre Peninsula opgereden. Overigens in de stromende regen. In de middag, toen wij in Port Lincoln waren, brak de zon door. Gisteren was met name een dag van verplaatsen en dus maakt regen dan niet echt veel uit. We hebben wel wat gedaan en gezien maar vooral toch kilometers. De camping was goed en aangezien de zon inmiddels scheen zijn we, na de kapper en het boodschappen doen, lekker in het zonnetje gaan zitten met een boek. Vandaag verder via de kustweg. Eerst Port Lincoln NP aangedaan. Mooie vergezichten, mooie kustlijn maar helaas niet veel dieren slechts (erg he) 1 hagedis. Onderweg naar Coffin bay NP zagen we een ander soort hagedis en deze zouden we in het NP meerdere malen zien. Ook Emus tot driemaal. Verder was met name de kustlijn van dit park enorm! Na dit park was het even over en zochten we de highway weer op. Het landschap was niet echt ...... Tot opeens de kust weer langs de weg kwam. Vanaf dat punt tot nu is de kust schitterend, enorm ruig en schijnt zelfs nog ruiger te gaan worden. We zaten ook ineens opnieuw in de outback. Geen enkel huis, minimale auto's, benzine WAAR, kortom zo heel af en toe iets van leven. We staan nu op een camping in Elliston en hebben de keuze uit twee scenic drives along the coast, gaan we dus gewoon beide doen. Overigens we vertrekken telkens op tijd. In Sydney regende het enorm en besloten we snel op pad te gaan. Queensland en delen van NSW staan onder water. Ook Victoria heeft momenteel zeer te kampen met verstromingen. Melbourne, Bendigo, The Grampians staan (deels) onderwater (gelukkig Montrose niet want dat staat op een berg. In South Australia heeft Mt Gambier enorme overlast en eergisteren zagen we floods in de Flinders Ranges. Ook daar zijn we tijdig vertrokken want de volgende dag hoorde we op de radio dat mensen werd aangeraden dit gebied te mijden!!

Flinders Ranges II

De vogels maken ons om zes uur wakker, meestal wel onze vast tijd overigens. Het weer is goed, zonnig en de dag ruikt naar verwachtingen. We hebben besloten richting Iga Warta te rijden, een aboriginal nederzetting, De abo's hier hebben de controle over het NP en organiseren meerdere excursies, iets dat ons trekt. Inderdaad de weg er heen is een track, We mogen niet off road rijden met de camper, maar op de kaart is deze weg gewoon een unsealed major road dussssssssssssssssssss. We wagen het er op en de traktatie is na een halfuur een emu, iets later een hagedis en zelfs wallabies! De vergezichten zijn subliem, de weidsheid en stilte maken het geheel compleet echter .... we schieten niet echt op! Na 1,5 uur hebben we precies tien km op de teller kunnen bijschrijven en we moeten er een kleine zestig. Snel rekenen en besluiten wat te doen. We blijken verstandig te kunnen zijn en draaien om. Alles bij elkaar zijn we 3,5 uur bezig geweest, Maar mooi was het wel. Lunchen in de droge bedding van een creek!!

En de rest van de dag worden we getrakteerd op diverse groepen emu's langs de weg, die de weg willen oversteken of domweg aan het grazen zijn.

Rond de middag rijden we weer verder in de Flinders maar nu op een goede weg. In de buurt van Wilpena is nog meer rock art te vinden en de Lonely Planet is hier enthousiast over. Een aantal uren laten arriveren we en dienen we de klim te maken. Op deze hele site zijn we niemand tegen gekomen!! Wel weer wallabies overigens. De site was schitterend en ja een hele klim in de hitte, maar beide vonden we het zeer de moeite waard. Vervolgens zijn we richting Death Rock gereden. De overlevering wil dat de ouderen van de aboriginal stam, op het moment dat hun tijd gekomen was, zich afzonderde bij deze boom om opgenomen te worden in het alles. Het is een mooie plek ..... maar nee toch maar niet. En nu is de lucht donker, zijn er geen sterren wel veel wind en verwachten we regen. Morgen rijden we naar The Eyer peninsula. Door het slecht weer in NSW hebben we zoveel niet gedaan dat we nu dagen over hebben, een echt luxe probleem!!!

Geen enkel probleem, er is nog zat te doen en te zien hier in de buurt. Maar eerlijk is braaf, de outback is en blijft uniek.

Een leuk verhaal kunnen we jullie niet onthouden.

Picture this .... Ochtend, de slaap nog in de ogen en je moet naar het toilet. Keurig twee toiletjes naast elkaar en rustig de natuur zijn gang laten gaan. Ineens een schreeuw en gilt Mars dat een drol die niet de zijne was bewoog. Bleek er toch een leuk, aardig van formaat, bruine kikker in de pot te leven! Down under is toch anders dan het noordelijk halfrond!

Flinders Ranges I

Port Pirie is de camping waar we alweer de was vergeten mee te nemen. Met een belletje is alles opzij gezet en op de terugweg kunnen wij het ophalen.

Enfin, op weg naar de Flinders Rangers zagen we ook meteen de benzine prijzen stijgen van ‘normaal' $ 1.20 naar maar liefst $ 1.50, dat is wel $ 0.30 meer oftewel 21 eurocent, en dat op een tank van ruim 60 liter. Ja ja, we blijven hollands ondanks dat wij ons beiden thuis voelen.

We reden door oude Ghan stadjes zoals Quorn en Hawker (je zou er niet begraven willen worden). Stadjes waar het oude treinstation nog staat te pronken als kwam The Ghan (trein van Adelaide naar Darwin en voorheen niet verderdan Alice Spings) er nog dagelijks door. Onderweg werd de lucht steeds donkerder vooral aan de oostkant van de Flinders en reden we zelfs door een regenbui. De uitgestrektheid en leegte werd steeds meer zichtbaar. De weg lang maar tot zo ver als je kon zien zonder enige ander verkeer. Er valt deze zomer heel veel water in Australie, meer dan normaal maar dat is weer normaal als je het op een langere periode bekijkt. Na Quorn begint een aantal interessante bezienswaardigheden. South Australia heeft nog 'oude' ruines van sheepstations uit de 19^e eeuw. De meeste van deze sheepstations zijn aan droogte ten onder gegaan. Op een daarvan, Yakanaka is goed te zien hoe zo'n station er ooit uitzag. Op het hoogtepunt liepen er 70.000 schapen rond en werktenen woonden er 70 mensen.

Rock art oftewel Aboriginal tekeningen op rotswanden zijn hier ook nadrukkelijk aanwezig. In dit geval zijn het deYourambulla caves. Dus wij naar de caves gewandeld, nou ja geklommen. Weliswaar is er nu de bescherming van een hek om verdere beschadigingen te voorkomen, die wel zichtbaar zijn aan de zijkant. Ook de moderne mens wil zijn teken achterlaten, net zoiets als dieren met geursporen doen vermoeden wij. Het deed niet af aan de rock art en de mooie vergezichten die je er als cadeautje bij krijgt. We belanden in het stadje (dorp, gehucht) Leigh Creek dat in 1980 uit de grond is gestampt. De campsite zal in eerste instantie voor de kwartiermakers gemaakt zijn. De campsite zal bekend blijven als de mierencampsite. Tot bloedens gebeten en uiteindelijk de campervan ingejaagd.