Waimea Canyon

Vanochtend werden we wakker met een soort douchegeluid! Ja inderdaad de kraan was boven aangezet en leek niet meer dicht te kunnen. Enfin, eerst maar eens ontbijten en dan bekijken hoe de dag in te delen. We besloten dat te gaan doen wat ons gisteravond voor ogen stond.

Wij zitten aan de oostkust van Kauai net buiten het plaatsje Wailua en in het mid-westen ligt de Waimea Ridge, zeg maar een soort Grand Canyon, dit zou ons doel zijn vandaag. Denk nu niet klein eiland dus ben je zo! Nee hoor, speeding kan hier niet vanwege de enkele wegen en bovendien kost het nogal. De Amerikaan trut met zijn automaatje voor je (en ik trut er dus als vanzelf achteraan en ja ook een automaatje). Voorts is het voor zo'n eiland redelijk druk. Er leven en werken hier toch best veel mensen en voeg daar de toeristen bij .... Kortom een drukte van belang. Je bent dus zo 1,5 uur verder eer je aan het begin van de vallei bent die je de toegang tot de Canyon verschaft.

Alvorens hier echter heen te gaan moesten we richting Po'ipu. Dit stadje heeft een overdekte toegangsweg, niet van beton maar een bladerdak. Okay zien we in Nederland ook weleens in de bossen maar toch. Je moet het gezien hebben .... toch. Was inderdaad mooi en daarna even door naar het strand, Shipwreck Beach (het zonnetje scheen inmiddels). In Po'ipu een bakkie gedaan en een eerste ijsje gegeten (sorbet citroen uiteraard) en daarna een tijdje aan de praat met een Ierse die al 13 jaar op het eiland leeft. 'Gezellig beppen' heet dat.

Enfin op weg richting de Canyon. In Waimea nog even een snelle lunch en we doken het achterland in. Natuurlijk zie je overal op het eiland dat het binnenland bergen heeft, dus haarspeldbochten werden ons deel. Al snel klim je hier aardig omhoog en begin je als vanzelf 'aaaaaaaaaaaahhhhhhhhhhhh' en 'oohhhhhh' te roepen in koor. Eerst uiteraard mooi uitzicht op de Pacific en binnen no time zit je dan in de Canyon en inderdaad, het is een Grande Dame! Er zijn zeker meer plekken op aarde die zoiets als de Waimea Canyon herbergen maar deze kan wedijveren met allen! De vergezichten zijn schitterend, de kleur van zowel aarde, rots als bebossing (als die er is) is enorm, watervalletjes en uitbundige bloemen. Helaas hoe hoger je komt hoe bewolkter en kouder maar dat drukt de pret niet. Op de top staat niet voor niets een boordje te gillen 'u staat op een van de natste plekken op aarde', ach wat kan het ons schelen. De afdaling is een makkie met ons bakkie ( ja ja Sinterklaas is weg, ik weet het) en voor we er erg in hebben is daar de zon weer. Bij het plaatsje Kekaha aangekomen besluiten we de laatste uurtjes van de dag aan het strand door te brengen. Hmmmmm dat gaat anders lopen, uit de bergen komt een donkere lucht en ja hoor daar vallen de eerste spetters! Kortom de dag gaat ten einde zoals die begonnen is ... NAT! Maar hebben wij mooie dingen gezien vandaag!!!

Kalo en taro

In feite twee woorden voor één en hetzelfde. Het is het gewas dat de God van de Lucht schiep na de geboorte van zijn tweede zoon, na eerder een mismaakte zoon gekregen te hebben, en de mensen op Hawaiï geleerd te hebben dat het zou voeden. Alle delen van de plant worden gebruikt. Het blad vergelijkbaar met spinazie, de stengels met paksoi en de wortels worden gemalen, vaak met ook de stengels, tot een brij genaamd POI.

Het is een inheems gewas met een goddelijk verhaal. Zelfs op Wikipedia wordt dat nog niet vermeld.

Kauai - het noorden

Ook deze dag begon om 6.00 uur. Helaas geen zon maar bakken met regen. De lucht was zwart en de regenval tropisch, inderdaad tropisch! Rond 8 uur scheen de zon en zaten wij heerlijk te ontbijten. Bij safeway (super) verkopen ze vers brood en laten ze nu typical Dutch bread hebben. Wij konden het typisch Hollands niet ontdekken maar na enige tijd bedachten we dat het op tijgerbrood leek. Hoe dan ook, het was lekker. Daarna de Jeep (en ja het is de rode van de foto) richting de noord kust gezet. Het is zondag dus druk. De kust is schitterend en de weg gaat langs mooie plekken. Boven de bergen hing veel regen en van ver zag je dan ook de hele dag watervallen hoog in de bergen. De velden in de vallei zijn geen rijstvelden overigens maar Kalo. Kalo is voor de oorspronkelijke bevolking de basis van alle voeding. We zijn zo'n beetje de hele dag bezig geweest en zitten nu voor pampus (hoewel dat wel erg ver weg ligt) op de bank. Straks lekker eten en dan slapen. Morgen willen we de zuid-west kant doen. De foto's zullen het verhaal van vandaag vertellen.

Kauai

Vanochtend ging om 6 uur de wekker!!! Absurd maar we moeten nu eenmaal verkassen. Vandaag auto inleveren en inchecken voor de vlucht van Honolulu naar Lihue. Okay een goede vlucht maar voor je het weet is het allemaal voorbij! De vlucht neemt een 35 minuten in beslag inclusief stijgen en landen!!!! Auto halen en op weg naar de Hale Plantation. We waren wat vroeg maar de jeep wrangler moesten we ook uitproberen! Tussen de middag vis gegeten en een gratis dans show. De Plantation levert ons een mooie kamer, nou ja kamer! We hebben een suite, ik zal het eens beschrijven. Een woonkamer, een volledige keuken a la Amerikaans dus, een slaapkamer, een badkamer en een veranda met uitzicht op de tuin inclusief zwembad en het strand op 1 .... Okay 2 minuten lopen. Morgen de eerste tocht.

Oahu laatste dag

Een stralende dag dus de ochtend op het strand. Langer dan tot de middag is overigens ook niet uit te houden! Begin van de middag richting appartement voor de lunch en daarna de stad in en ja Ron ditmaal met de bus. Helaas sluiten de bezienswaardigheden al om 16.00 uur dus na het Paleis bezocht te hebben zat het er wat dat betreft op. Wij chinatown in. Helaas ook daar gaat alles vroeg dicht. Na een paar winkeltjes zat het er op. Maar!!!! Wij hadden maandag dal heeeeeeeel veeeeeeeeeel kerstrotzooi gezien dus ...... inderdaad er op af. Wel de foto's spreken voor zich. Avond besteed aan eten, ditmaal Vietnamees, en daarna nog even naar starbuck alvorens het appartement op te zoeken om te gaan pakken. Morgen vliegen we richting Kauai.

Dole Plantation

Een strak blauwe lucht was ons deel vanmorgen. Vroeg uit de veren dus (7.00 uur zoals gewoonlijk) en via de warme bakker alwaar een paar heerlijke broodjes gekocht te hebben richting strand. Om negen uur zaten we, zoals zo velen bleek al snel, heerlijk in het zonnetje te ontbijten. Na een paar uur hadden we het wel gezien dus opgestapt. Vanmiddag met de auto richting een Botanische tuin inWahiawa en nog iets, schitterend! Daarna richting de Dole Plantation, met een treintje een halfuur rond en een heerlijke smoothie (okay 2 dan) verder zaten we weer in de auto nu richting de noord kust. Het spektakel van de golven en inderdaad dat hebben we gezien. Schitterende rolgolven met honderden koppies erin allemaal wachten op het juiste moment! Schitterend. Later in de middag terug naar Waikiki en een uurtje in de file gereden op de freeway. Ach wij hadden geen haast!

Leuk om alle reakties te lezen!

Pearl Harbor

Vandaag een mooie zonnige dag (hoewel dat later wel minder werd), de start was in ieder geval goed. Vroeg uit de veren, douche en naar Starbucks voor koffie, ontbijt en internet. Daarna met de bus naar Pearl Harbor. Zo 1,5 uur later waren we er eindelijk. Gisteren al in de file op de freeway en vandaag de file in de stad. Enfin het was heerlijk weer en ik had me er totaal op ingesteld dat ik naar een oorlogsmonument ging. Zie ik ineens dat het een actieve naval base is!!! Hoor ik bij de poort dat alles moet worden afgegeven en dat je slechts je fototoestel (zonder de tas en dat in de regen) mag meenemen. Ach en daar sta ik dan met mijn goede voornemens. De je in dit verhaal is JB maar voor degenen die me beter kennen was dit al duidelijk. DE STOPPEN SLAAN DOOR. Een bases en dat terwijl ik volledig anti leger ben, moet ik alles afgeven, me conformeren aan het groteske van de VS .... Nee dus! Ik draai me om en ben weg. Op een bankje kom ik tot rust en bedenk me dat MvD waarschijnlijk wel graag naar binnen wil. Dus nadat de hartkloppingen minder zijn nemen we de opties door. Aangezien ik geen spelbreker ben ga ik gewoon mee. Mijn spullen worden me, uit veiligheid voor mezelf, uit handen genomen. Op het terrein allemaal aardige mensen hoor, kan niets anders zeggen. Allemaal even beleefd, maar die uniformen geven mij een zeer naar gevoel. Ik kan daar gewoon niets mee, ik geloof niet in dat oorlogsspelletje. We bezoeken uiteindelijk alles. De gedenkplaats is zeker mooi opgezet, eenvoudig zelfs sober voor Amerikaanse begrippen. Een waardige gedenkplaats voor het vele leed. Waar ik dan wel moeite mee heb is dat geen enkele Amerikaan op het idee komt zoiets te betreden zonder petje! Eten en drinken maar ook sms-en dat mag niet uit respect voor maar een petje op houden wel! Ik loop al niet graag over doden (want die liggen nu eenmaal nog steeds in de USS Arizona), heb niets met leger e.d. maar respecteer wel het leven dat hen die daar zijn gevallen is ontnomen.

Vervolgens met de bus terug en zo'n 2 uur later zitten we aan een late lunch. Stokbrood, tomaat, jalepeño-kaas, smeerkaas en smullen maar. Zo nog even plat aan het strand. De zon is terug, dus we nemen het er van. En inderdaad hebben we nog even gelegen aan het strand van Waikiki (overigens zonder golf!). Was heerlijk, zo lekker eten en dan nog even naar Starbucks voor een kop koffie. Ach en dan morgen weer een mooie nieuwe dag.

ALOHA

O'ahu en ja het is gewoon de VS alles is hier luid, luider, luidst!!!!!!

Vandaag een autotocht. De dag begon zonnig maar als snel viel er regelmatig regen. Voordeel is natuurlijk de temperatuur van zo'n 28 graden. Via de oostelijke highway (stel je hier niet te veel bij voor, het is immers geen freeway) langs de kust vertrokken. Schitterende vergezichten op de oceaan maar ook op het landschap. Oude kraters met glooiende vormen bedekt met de meest mooie kleuren groen. De vegetatie is hier uitbundig, gelijk zoals de tropen. Daar eindigt wel de vergelijking met de tropen overigens. De luchtvochtigheid is ondanks de regen nu, lager dan in de tropen waardoor het bewegen een stuk makkelijker is. Zo halverwege zat de valley of the temples. In feite is het een begraafplaats (mega uiteraard want dit is de USA) maar met verschillende velden voor de verschillende religies en levensovertuigingen. Zo ook voor de Japanners. Hier staat een tempel tegen een schitterend groene achtergrond enorm mooi te zijn. Buiten een enorme bel en binnen een Budha in lotushouding op een lotusbloem. De sereniteit is enorm en je voelt het mooie van deze plek. Het landschap deze dag was mooi maar de tempel is wel het hoogtepunt. Overigens lijkt Hawaï heel Aziatisch. Een enorme bevolkingsgroep van vooral Japanse afkomst. Voeg hierbij het enorme aantal Japanners op bezoek en je waant je in klein Japan. Sushi e.d. is hier te krijgen op iedere hoek maar daarnaast ook veel Koreaans en Chinees.

Er blijkt hier overigens een actieve anti Amerika beweging te zijn. Deze wil de inlijving ongedaan zien en soeverein zijn binnen het eigen grondgebied. Ze laten dit ook duidelijk blijken op spandoeken langs de weg en in tuinen.

Luid, Luider, Luidst!

Werkelijk overal staat de muziek op gevaarlijk, gilt men in telefoons of tegen elkaar maar ieder lijkt te gillen om elkaar en al het andere te verstaan. O ja en de muziek die te hard staat, alles wat we proberen te onvluchten KERSTMUZIEK!