Allereerst dank voor alle commentaren. We lezen ze en zien dat jullie onze verhalen en foto's waarderen.

Okay dan Ushuaia, Tierra del Fuego, Patagonië ....... einde van de wereld. Hoewel Antarctica toch nog zo'n 700 km zuidelijker ligt voelt Ushuaia best wel een beetje als het einde van de wereld. Misschien wel een beetje veel eigenlijk.

We zijn hier gisteren na een vlucht, die voorspoedig verliep, vanuit een met zon overgoten El Calafate aangekomen in Fin del Mundo; ijskoud, harde wind, sneeuw, regen, slecht zicht kortom ..... volledig wat we verwacht hadden en nog een beetje meer . Hoe je ook tracht je een voorstelling te maken van dit oord, het gaat niet lukken gaan! Hoewel het alle weertypen heeft waarmee we niets hebben, klopt het hier gewoon, ja zelfs die bevroren aanvoelende vinger horen erbij.

Onze Airbnb hebben we uitgezocht op het uitzicht over het Beagle kanaal en ligt schitterend op een berghelling de stad overziend. Zo is de beschrijving en zo is ook echt het uitzicht ....... dat is, als je zicht hebt . Gisteren hebben we vast kunnen stellen dat er aan de overkant besneeuwde toppen te zien zijn maar vandaag zien we gedeeltelijk het kanaal maar geen overkant. Overigens is het een natuurlijke doorgang tussen twee stukken land en enkele honderden km breed dus niet zo smalletjes.

Tierra del Fuego oftewel Vuurland??? De naam komt van de vele vuren die de eerste Europeanen vanaf hun schepen zagen branden. Niet heel gek als je bedenkt dat de bergen waar wij ons in Ushuaia tussen bevinden de buffer vormen voor het achterland waar het veel droger is, Veel zonuren maken het achterland droog en makkelijk ontvlambaar. Momenteel is de hoogste waarschuwingscode van kracht en open vuur streng verboden.

Vandaag zijn we de koude ontsnapt en via de Garibaldi kloof het achterland in gereden. Wat een tocht! Immens hoge bergen met besneeuwde scherpe toppen en schitterende valleien met daarin meanderende stroompjes en riviertjes. De kloof was koud en nat maar dat mocht de pret niet drukken. We zijn ook gewoon de auto uit geweest om rond te kijken en foto's te maken, het is gewoon te mooi om rustig bij te blijven zitten.

Toen we de kloof uit kwamen veranderde het weer. Stel je voor, we reden ongeveer een uur in koud en slecht weer en je komt aan het einde van een kloof en kijkt uit op een meer dat uiteindelijk zo'n 200 km breed is en de zon schijnt er. Echt van het ene op het andere moment veranderde het weer toen we beneden bij het meer kwamen. We zijn de hele dag aan die kant van de bergen gebleven en zagen een totaal ander Tierra del Fuego dan bij Ushuaia. Het was er winderig, zonnig soms met heel veel bossen, soms volkomen zonder en slechts grasland en ook dook de Atlantische kust ineens op. Een vos vond ons wel erg interessant en hield ons goed in de gaten bij het oversteken van de weg en ook de vele Alpacas vormen een levend onderdeel van de dag. Eigenlijk hebben we bijna heel Vuurland gereden en bekeken want zo groot is deze provincie niet.

Het is nu 22.45 uur en we kunnen nog steeds naar buiten kijken en onderscheiden wat daar is. De nachten duren hier momenteel ongeveer 5 uur.