Het vertrek begint midden in de nacht of vroeg in de ochtend als we over redelijk stille wegen naar Düsseldorf rijden. Ruim op tijd zorgde voor slechts een kleine wachttijd en tegen de tijd dat wij waren ingecheckt leken er vele busladingen toeristen gedropt te zijn.

Twee saaie vluchten brachten ons boven Athene, een uitgestrekte metropool met een Acropolis die ik maar niet ontdekken kon. Het grote voordeel van de luchthaven 'buiten' Athene is dat je die stad niet in zijn geheel moet doorklieven. We rijden al snel in onze kleine Miep weg. Ze heet Miep want deze C1 is behoorlijk uitgerust met toeters en bellen die het je onmogelijk maken te rijden zonder gordels bijvoorbeeld. Al snel rijden we door Pireas ofschoon we veelvuldig moeten stoppen voor stoplichten die willekeurig door overstekende Grieken worden bediend. De rijstijl van de Grieken kenmerkt zich door plotse bewegingen en zich hortend voort bewegen ofschoon van optrekken hebben ook zij niet gehoord. Ook hier vragen wij of regelmatig af waarom er snelheidsborden langs de weg staan. Die horizon is toch al zo vervuild dus als we al die nutteloze borden weg zouden halen welk een verbetering zou dat wel niet opleveren. Uiteindelijk kost het ons ruim een uur de stedelijke omgeving te verlaten.

Dan brengt onze navigator ons op weggetjes die wij eigenlijk niet meer kennen en waar het Europese Fonds niet voor is gebruikt. Er ligt namelijk wel een gloednieuwe snelweg? Toch kent onze navigator berekeningen in het systeem die wij niet zullen doorgronden als het om de snelste route gaat. Enfin, het levert een mooie rit op met nog steeds Grieken die een doodswens hebben.

Rond 5 uur arriveren we bij ons appartement tussen vele andere appartementen, keuze te over... En de eerste die wij spreken is een Nederlandse die aarzelend in het Engels begint waarbij Marcel zijn meest onnozele gezicht weet op te zetten. Het is Joop die haar bevrijd door te roepen dat zij ook Nederlands kan praten. Enfin, de houdster is verhinderd te komen en er is nog 1 appartement vrij. Het bestaat uit 2 redelijke slaapkamers, een keuken, badkamer en twee grote balkons die als buitenkamer fungeren. Het is allemaal redelijk gedateerd. Dan blijkt dat de douche ook echt een handdouche is en er geen ophangmogelijkheid is. De keuken is zeer Spartaans wat overeenkomt met de stad hier slechts 2 uur vandaan. Maar kleine mesjes zijn ook tot het slachten van de groenten in staat, het kost wat fantasie en tijd.
Het appartement ligt aan de doorgaande straat en dat weten wij nu echt wel. Hoewel er overdag met nog enige terughoudendheid gereden wordt wordt dat in de nacht volkomen losgelaten en horen auto's van verschillend kaliber en volume voorbij scheuren.
Er schijnt een hondenkennel in de buurt te zijn en diverse buren hebben van die kliene kefhondjes die hun grootte in het volume willen compenseren. Doe daar nog een ezel bij die op gezette tijden van zich laat horen en een paar buurvrouwen die zulk rauwe stemmen hebben waarvan zelfs het hardste beton gaat scheuren... laten we zeggen dat we er wel aan zullen wennen.

Boodschappen doen bij de Lidl omdat wij hoopten dat ook zij hier een biologische schap zouden hebben. Dat staat nog in de kinderschoenen, enfin... daar hadden wij ons op ingesteld. Later wat fruit langs de weg gekocht rechtstreeks uit de boomgaard.

De volgende dag maken we een prachtige rit door het Argos gebied. We rijden op weggetjes waar niemand anders is. Er hangt een aangenaam kruidige geur in de lucht die we niet helemaal thuis kunnen brengen. We maken kleine avonturen mee zoals de ontmoeting met een kleine dappere schildpad die een schier onmogelijke helling lijkt op te willen klimmen. We bezoeken na een leuke klauterpartij over rotsen langs de zee een grot waarvan duidelijk is geworden dat er mensen hebben geleefd, zo een 8000 BC. Dat is zelfs voor de bloeiperiode van de Egyptenaren weet Joop te vertellen. Het is zeer voorstelbaar want het uitzicht vanuit de grot is magnifiek. We eten een broodjefeta en een ijsje op de kade van Porto Cheli waarbij we ons verbazen over het schaamteloos vertoon van rijkdom. Hier was toch een crisis? Hier heeft Europa toch geld in gestoken? De rijken zijn in ieder geval nog even rijk zo lijkt het. We zijn op vakantie en ook dat is rijkdom.
De rit brengt ons regelmatig over de hoogtes heen en aan haarspeldbochten geen tekort. Daarbij zijn de vergezichten fenomenaal en is het een rit waar menig schilder zich zou verheugen.

Kortom we genieten.