En het WAS weekend
Om eerst maar te reageren. Ja het is vermoeiend, zeker omdat we zo uit een werksituatie richting India zijn gegaan en na aankomst slechts even hadden om te wennen. Ik (joop) was behoorlijk verkouden / had behoorlijk hooikoorts en dat was hier niet zomaar over. Sinds vrijdag gaat ook dat veel beter. Zaterdag hebben we naast Yoga eigenlijk niet heel veel gedaan. Het goot die hele nacht een aantal keren, het is regentijd. De bedden zijn killing, een houten plaat met een dunne matras, dus wakker geworden van afwisselend de regen en de pijn in je lijf. De Yoga hebben we zaterdag daarom maar drie keer gedaan, oude mannen stam en stijf op reis dus.
Verder heerlijk buiten op ons balkon met uitzicht over de rivier en heel veel tropisch groen een boekje zitten lezen. Wel eerst boodschappen gedaan. SSSSSSSSSSSST we zijn niet altijd Ayurvedisch.... we drinken koffie en dat was een lastige. We hebben daarom onze eigen koffie gekocht en koken nu in de keuken water om bij de oplos te gooien HEERLIJK!!!! Zaterdagmiddag hebben we een wandeling langs de rivier gemaakt, Warm maar goed te doen, weinig wolken, zonnig en erg mooi.
Ik bedacht me dat het eigenlijk wel idioot is dat ik nu gewoon een kamer in een ziekenhuis heb en daar slaap! Ik die het liefst kilometers van ziekenhuizen vandaan blijft, er een soort fobie voor heeft. Hier praat je met klasgenoten, de artsen en staf over ziekten en sta je even later met een patiënt te praten. Het is een prive kliniek, dus geen zalen. Iedereen zijn/haar eigen kamer, patiënten en wij gewoon door elkaar op dezelfde etages. Hier op deze etage kwam eergister een Indiase non binnen, diezelfde avond was het geen non meer maar een Indiase dame in sari.
Vandaag met een groepje naar het strand geweest. Gewoon in de bus voor 20 roepi pp. Een belevenis an sich. Eerst in een restaurant allemaal heerlijk gegeten (dag Ayurveda) stout stout stout maar wel erg lekker. Hoewel stout eigenlijk ook niet klopt. We hebben allemaal Indiaas gegeten en heel veel groenten een enkeling at ineens vlees. Wij hadden een heerlijke curry en Biriyani rijst en chapati’s. Het was heerlijk en nee ik heb geen cola gedronken maar water, kijk zo probeer ik toch mijn ayurveda doel voor ogen te houden. Daarna met een andere bus verder om vervolgens met twee tuk tuks richting strand te gaan. Onze Indiër bleek nog nooit zee gezien te hebben (hij komt uit Delhi) en ging volledig uit zijn dak. Hij moest en zou met rode vlag de zee in dus zijn we eerst maar een stuk gaan lopen om zo min mogelijk mensen in de buurt te hebben. Wat blijkt, hij kan ook niet zwemmen. Hij was niet meer uit het water te krijgen, een jonge hond met een nieuw speeltje. Later op de terug weg vroeg hij nog of strand en zee overal ter wereld hetzelfde is! Met de bus zijn we weer terug gegaan voor dezelfde 20 roepies. En vanavond weer gewoon ons eten op de kamer gebracht. We hebben niet anders dan room service. We krijgen eerst onze chai of zwarte thee dan een uur om Yoga te doen een korte pauze en dan komt het ontbijt op de kamer wederom een korte pauze en daarna klas. Na de ochtend rond 13.00 uur lunch en een pauze om vervolgens praktisch te werk te gaan. Aan het einde van de middag korte pauze en er komt weer chai of zwarte thee en dan rond 19.30 uur de avondmaaltijd.
En dat is het regime waar we morgen weer aan beginnen, dus nu naar bed want de dag start vroeg!
Reacties
Reacties
En zo lopen alle seconden, minuten, uren, dagen, weekends, weken, maanden, jaren, decennia, eeuwen en millennia ooit ten einde... Tijd is een ongrijpbare grootheid, een abstract iets dat mensen heel verschillend ervaren, afhankelelijk van wie ze zijn, hun emotionele, mentale en fysieke gesteldheid, hun omgeving, klimaat en milieu - in de ruimste zin van het woord. In alle gevallen is het heerlijk om te kunnen ervaren, wat dan ook - zelfs pijn en ellende kunnen positief zijn in die zin dat mensen die dat ervaren meestal ook de keerzijde van de medaille kennen (schreef hij uit ervaring).
Mijn weekend was heel rustig, ik had vrijdagavond leuk bezoek van een jonge (44) zanger en dat schiep een band, gisteren ben ik met een nieuwe bekende gaan wandelen in de bossen rond Ede, om aan de rand van de hei met water en brood in de schaduw in het hoge gras neer te strijken en daar nauwelijks nog uit tevoorschijn te kunnen komen en vandaag heb ik zowaar in het echt vanuit mijn woonkamerraam de 'tête de la course' van de Tour de France voorbij zien komen, die ik op iPad en later TV ook volgde tijdens de rit door mijn lievelingsstad en woonplaats Utrecht en het groene hart, Rotterdam en langs de Kinderdijk - daarna hield ik het voor gezien en nu staan salade en frietjes klaar om verorberd te worden. Ook niet ayurvedisch maar wel heel lekker. En ze verkopen nog steeds shandy, vond ik als tiener zo lekker, nu onder de naam Panaché. Verfrissend! De bui die de hele middag al dreigt los te barsten drijft telkens over,, zal mij benieuwen of er later nog wat gaat vallen, er is regen en hagel voorspeld... Lekker slapen nu heren meneren en tot de volgende! Knuvvv
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}