150 jaar Italie
Ach als 2e paasdag en de nationale feestdag op 1 dag vallen dan blijft alles wederom gesloten.
Deze ochtend zat een ontbijtje er niet in, het was afrekenen en oprotten. Ja die Italianen zijn niet altijd even vriendelijk. Ik zal eerlijk schrijven dat ik me nu enorm in zit te houden. Mars ervaart dit land compleet anders dan ik. Voor mij is het nog steeds (en dat is tot nu toe sterker geworden) het land waar ik niet wil zijn. IK vind de mensen protserig, luidruchtig en stijlloos en daarnaast kunnen ze ook niet koken (tja niet iedereen denkt nu eenmaal dat Italiaans eten het summum is, dat is het dus niet). Mars zit echter te genieten van alles en eerlijk is braaf daardoor kan ik me er bij neerleggen na dertig jaar weer in Italie te zijn. Mijn gevoel ligt meer in andere mediterrane landen. Ik zie zeker mooie dingen. Schitterende natuur, enorme burchten en kastelen, weidse landschappen en hoge bergen, leuke kneuterige plaatsjes met een enorme Dom en ga zo maar door.
Reacties
Reacties
Groot gelijk, Italianen zijn vaak niet aardig, maar vaak ook weer wél maar dan vooral meer naar het noorden. Het autootje is wèl snoezig en verder raad ik je aan om wortelsaus, de pre-ontdekking-van-Amerika-saus eens te proberen .... als je die tenminste kunt vinden tussen al die broodjes. En cannoli, je bent tenslotte in de buurt van Sicilië.
Moet erg om je verhalen lachen. Erg herkenbaar je beschrijving van Italianen (merk je ook erg goed op de weg!). Land zelf vind ik wel erg mooi. Veel mooie gebouwen. Maar erg druk. En eten, ja dat vind ik dan wel weer lekker. Blijf je verhalen volgen, zo leuk!
Eigenlijk zijn het geen Italianen hoor, daar in het Zuiden, laat ze het in Milaan niet horen.
Meer een soort Duitsers sinds de tijd dat Frederik II het daar voor het zegggen had. Of misschien Spanjaarden.
Maak eens een praatje met zo'n protserige, luidruchtige apuliër en vraag hem waar je de beste pasta met inktvis kunt krijgen. 't wordt dan snel gezellig
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}