Links rijden met verkeerd om geplaatste hendels levert hilarische situaties op zodat ik (Mars) sprak de gek regelmatig de ruiten aan het wissen ben terwijl ik richting wil aangeven. Niet elke aussie is hiervan gecharmeerd en wil het voorbeeld geven. Terwijl onderweg als wij de snelheid rijden die aangegeven is zij ons toch moeten inhalen want zij... zij blijven niet achter zo'n campervan hangen... hahaha... psychologie van alledag. Soms speel ik er opzettelijk mee en laat ons door zo'n hele tris ‘ikweethetbeterwantikhebhetallemaalmeegemaakt' lekker inhalen en hebben we vervolgens de weg helemaal voor onszelf.

Ook leuk is als de een de ander gaat corrigeren maar de ander de een niet begrijpt... zo reed ik wel 5 minuten rechts op de weg in plaats van links.

Enfin, vandaag ook weer km maken maar tegelijkertijd door een fantastisch mooi NP heen rijden. Coorong NP is een soort zandplaat met zoutpannen, het is langgerekt en niet echt toegankelijk. Het gekke is dat de Princes Highway er volledig doorheen gaat en ons dus schitterende momenten leverde. We hadden een groot nadeel REGEN en een tweede nadeel WIND. Het kwam soms met bakken uit de lucht maar in de middag was er gelukkig ruimte voor wat zon. Bij het naderen van de kust van de Fleurieu peninsula werd het weer dreigender en verdween de zon. We konden nog plaatsen reserveren voor de overtocht van Cape Jervis naar Kangaroo Island en dus staken we 18.00 uur over. Een tocht van een uur en een vooraf gereserveerde campplaats. Het boeken van twee nachten leverde een korting op de overtocht op, waardoor de overtocht ineens (inclusief die twee nachten staanplaatsen) 50 dollar goedkoper werd (snapuhet?).