We zijn vertrokken uit kununurra. Komend weekend moeten we de camper inleveren en we vertrekken vanuit Darwin weer naar SIngapore. Kortom de 800 Km die we zijn opgeschoven richting Western Australia moeten we weer terug. We krijgen weer 30 minuten tijdsverschil erbij maar er is meer. De dagen in Kununurra zijn kort 17.00 uur is het schemer en een kwartier later donker. Het is overdag meer dan 30 graden maar er is altijd een windje. De nachttemperatuur is rond de 14 graden dus je hebt een slaapzak nodig. De luchtvochtigheid is momenteel laag, daardoor is de temperatuur ook goed te hebben.

We gingen voor achten op pad, een lange rit waarbij we afscheid namen van de baobabs en de enorme bergmassieven. De Victoria Hwy ligt min of meer naast de gelijknamige rivier en die zie je ook met enige regelmaat. Een brede maar niet diepe rivier overigens. We waren nog niet zo lang op weg toen er ineens een varaan de weg overstak, lengte lastig in te schatten maar zeker een meter. Hoog op de poten liep de varaan zonder haast naar de ander kant van de weg. Wat een toegift van Western Australia. Foto's, ach ja ik schreef het al eerder, vergeten. Via een paar plaatsjes, lees roadhouses en een paar bijbehorende huisjes van het personeel, waar we wat konden eten en tanken zijn we terug gereden naar Katherine. We hadden besloten niet nogmaals in deze plaats te blijven dus eerst wat eten gekocht bij Woolworth en daarna tanken om vervolgens door te rijden naar de Edith falls. Mijn ... wat een drukte. Aan het begin van de weg werd al aangegeven dat de camping vol zat. De weg erheen was mooi maar ter plekke een kermis dus omdraaien en weg. Edith Falls komt nog weleens ... of niet.

We zijn doorgereden naar Pine Creek en vonden daar de op één na laatste plek op een camping, je hebt er maar één nodig dus uitstekend. We hadden best wel wat uitgegeven met de credit card en dan kijk ik 's avonds altijd even de stand van zaken. Nou had ik een bon van 55 dollar benzine maar op mijn overzicht staat ineens 1095 dollar! Een onbemand tankstation dus wie spreek je aan.Via het internet (Lang leve deze uitvinding) konden we de maatschappij vinden met een algemeen emailadres maar ook het emailadres van de vestiging in Katherine. Ik heb ze een email gezonden en binnen een halfuur had ik een reactie uit Katherine met de vraag of ik ze vandaag even kan bellen. We hadden overigens wel de kwitantie geprint (oeps dat doen we niet altijd) en deze gaf 55 dollar aan dus die heb ik als foto meegezonden. Ik zal straks de telefoon maar eens pakken, kijken hoe we dit oplossen.

Terwijl ik dit zit te schrijven sla ik constant vliegen van me af, hier in NT zitten er toch meer dan in Western Australia. Verder is het hier veel vochtiger en enorm warm, we halen met gemak de 35 graden. De nachten zijn ook veel warmer, een laken is meer dan voldoende. Bij de buren staat de airco op gevaarlijk en tja die hebben wij niet dus alle raampjes open met hor want hier zitten ook veel meer muggen en die steken .... vaak en op dezelfde plek. We gaan vandaag (na het telefoontje) weer mooie dingen doen/zien. We hebben het enorm naar ons zin!