platypus-down-under.reismee.nl

Pearl Harbor

Vandaag een mooie zonnige dag (hoewel dat later wel minder werd), de start was in ieder geval goed. Vroeg uit de veren, douche en naar Starbucks voor koffie, ontbijt en internet. Daarna met de bus naar Pearl Harbor. Zo 1,5 uur later waren we er eindelijk. Gisteren al in de file op de freeway en vandaag de file in de stad. Enfin het was heerlijk weer en ik had me er totaal op ingesteld dat ik naar een oorlogsmonument ging. Zie ik ineens dat het een actieve naval base is!!! Hoor ik bij de poort dat alles moet worden afgegeven en dat je slechts je fototoestel (zonder de tas en dat in de regen) mag meenemen. Ach en daar sta ik dan met mijn goede voornemens. De je in dit verhaal is JB maar voor degenen die me beter kennen was dit al duidelijk. DE STOPPEN SLAAN DOOR. Een bases en dat terwijl ik volledig anti leger ben, moet ik alles afgeven, me conformeren aan het groteske van de VS .... Nee dus! Ik draai me om en ben weg. Op een bankje kom ik tot rust en bedenk me dat MvD waarschijnlijk wel graag naar binnen wil. Dus nadat de hartkloppingen minder zijn nemen we de opties door. Aangezien ik geen spelbreker ben ga ik gewoon mee. Mijn spullen worden me, uit veiligheid voor mezelf, uit handen genomen. Op het terrein allemaal aardige mensen hoor, kan niets anders zeggen. Allemaal even beleefd, maar die uniformen geven mij een zeer naar gevoel. Ik kan daar gewoon niets mee, ik geloof niet in dat oorlogsspelletje. We bezoeken uiteindelijk alles. De gedenkplaats is zeker mooi opgezet, eenvoudig zelfs sober voor Amerikaanse begrippen. Een waardige gedenkplaats voor het vele leed. Waar ik dan wel moeite mee heb is dat geen enkele Amerikaan op het idee komt zoiets te betreden zonder petje! Eten en drinken maar ook sms-en dat mag niet uit respect voor maar een petje op houden wel! Ik loop al niet graag over doden (want die liggen nu eenmaal nog steeds in de USS Arizona), heb niets met leger e.d. maar respecteer wel het leven dat hen die daar zijn gevallen is ontnomen.

Vervolgens met de bus terug en zo'n 2 uur later zitten we aan een late lunch. Stokbrood, tomaat, jalepeño-kaas, smeerkaas en smullen maar. Zo nog even plat aan het strand. De zon is terug, dus we nemen het er van. En inderdaad hebben we nog even gelegen aan het strand van Waikiki (overigens zonder golf!). Was heerlijk, zo lekker eten en dan nog even naar Starbucks voor een kop koffie. Ach en dan morgen weer een mooie nieuwe dag.

ALOHA

Reacties

Reacties

Veronique

Arme Joop!!!! ;))
Wat een avonturen gelijk al weer. Heerlijk verhaal om te lezen, mannen. En fijn voor jullie dat zon en strand ook deel uit maakten van dees dag.
Liefs zend ik jullie!

Ron

Dat herinner ik me, dat je alles maar dan ook alles moet afgeven, tot en met je broodje kaas... Maar toch... De historie hier is zo uniek, goed dat jullie je uiteindelijk niet hebben laten afschrikken door de vorm en zijn gegaan voor de inhoud van deze plaats. Denk dat je dit niet gauw vergeet...

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!